دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

یار سیگاری من !

رحم ننمود به درماندگی و زاری من
یار سیگاری من
بست شمشیر ز رو بهر دل آزاری من
یار سیگاری من
بارها گفتمش : ای دوست برو ترکش کن
گفت : رو درکش کن
کرد از دود سیه چهره ی گلناری من
یار سیگاری من
گفتمش آخر از این دود لعین خواهی مرد
به زمین خواهی خورد
گفت اینقدر مباش از پی غمخواری من
یار سیگاری من
گفتمش سود چه بردی تو از این دود بگو
آفرین زود بگو
گفت در شادی و غم دود کند یاری من
یار سیگاری من
گفتمش منطقت این است اگر مغبونی
و کمی ملعونی
گفت حرف تو چو باد است پی خواری من
یار سیگاری من
سعی ها کردم و البته به جایی نرسید
بیش از پیش کشید
بی توجه به سخنها و فداکاری من
یار سیگاری من
هیچ دانید کجا هست کنون مسکن او
مسکن ایمن او
آنکه شد همدمی اش باعث بیماری من
یار سیگاری من
سکته فرمود شبی آخر و از دنیا رفت
به سوی عقبا رفت
گر چه آسوده شد از حرف نه و آری من
یار سیگاری من
آی... ای مردم معتاد به سیگار به هوش
و سراپا همه گوش
جمله ای گفت دم مرگ به همیاری من
یار سیگاری من
او چنین گفت و گزین گفت و بهین گفت و متین
نه به شک بل به یقین
ترک گویید و مپویید ره تاری من
یار سیگاری من.

---

---

   تاریخ ارسال  :   1390/3/18 در ساعت : 16:15:26   |  تعداد مشاهده این شعر :  1437

---

---