مَفاعیلُن فَعَلاتُن
چه وزنی! محکم و مُتقَن
بزن چاقو به تَنم.. آه
تَتَن تَن تَن تَتَتَن تَن
 

ببین بیزارم و خسته
بزن با تیزیِ سَردت
خودم یارَت شده ام تا
شوی پیروزِ نبردت

بزن در سینه ی من تا
رَوی تا عمقِ درونم
من آن خندیدنِ زخمَم
من آن یکرنگی خونَم

من آن تیغم که دمادم
فقط دنبالِ غلافم
خلافِ میلِ دلم گشت
همه دورانِ خلافم

من آن شیرم که زِ هَر جنگ
کمی پا پس نکشیدم
دگر دلخسته ام از آن
تعصب ها که کشیدم

مرا راحت کن از این شهر
که من عاری ز نِقابم
که من در اوجم‌ و تنها
که من همواره عُقابم

اگر من را نکُشی پس
تورا من میکُشم امشب
شرابی کُن تَنِ من را
به این مِی دلخوشم امشب

بزن جانانه و محکم
بزن تا جان بِرَهانی
بُکُش تا من نکِشَم تیغ
بُکُش تا زنده بمانی

پُرَم از داغی مرداد
بیا و ماه دی ام دِه
بزن بر قلبِ غمینم
سپس یک جامِ مِی ام دِه

بزن آن سان که وجودم
شَوَد همرَنگِ عقیقم
بیا ای دشمنِ خوبم
بزن مانندِ رفیقم

شرف داری تو به یاری
که خنجر زد به من از پُشت
مرا چاقوی تو هرگز!
مرا همسفره ی من کُشت...!

محسن کاویانی