یا حبیب الباکین
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مرا ببر به تماشای خویش، دلتنگم
هزار و سیصد و اندی ست با تو می جنگم
هزار سیصد و اندی ست مثل آیینه
در انتظار شکستن به دست یک سنگم
دلم به آبی این آسمان گره خورده
اگرچه جنس تنم خاک، آسمان رنگم
بخوان برای من از نغمه های ماهوری
بخوان برای دلم، آه، من شباهنگم
تو دف بزن که برقصم دَ دَف دَ دَف دَ دَ دَف
بزن عزیز، که با ساز تو هماهنگم
***
دلم گرفته از این زندگی؛ بیا ای مرگ
مرا ببر به تماشای خویش، دلتنگم...
یا علی