دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

يارب سحرچه ولوله اي درميان باغ/درسوگ كشتگان شقايق نژادبود؟!

 تجلي زين العباد
1
بر نيزه ماه و دست گل افشان باد بود
وقت طلوع ،زمزمه اش ان يكاد بود
 
آنجا ميان دشنه ي ابن زياد ها
بر نيزه ها فرود كبوتر زياد بود
 
"بر نيزه ها طلوع سر سر بدارها"
صحرا شگفت در تب صبح معاد بود
 
يارب سحر چه ولوله اي در ميان باغ
در سوگ كشتگان شقايق نژاد بود ؟!
 
چاووش صبح محشر و يك قوم در خروش
يك پرده از تجلي زين العباد بود
 
در هر بهار چشم به شط فرات داشت
در باغ لاله، راوي فصل جهاد بود
 
اين خطبه ها صحيفه ي سرخ قيام اوست
 بر شاميان ادامه ي ماه تمام اوست
 
2
مي خوانم از حوالي شب كوچه هاي شام
چون ابر شرحه شرحه غزل هاي نا تمام
 
بانگ دراي قافله اي را شنيده ام
بين فرود سنگ و هياهوي خاص و عام
 
او كيست در ميانه ي زنجير در خروش؟!
چون ذوالفقار حيدري آشفته در نيام
 
تا خطبه خواند شهر سراسر بلند شد
در حيرت از تجلي سرهاي تشنه كام
 
بر مركبي بدون عماري ست ماه من
در خود شكسته مي شنوم خطبه را مدام
 
بين درنگ قافله شرح قيام را
مي خوانم از صحيفه ي سجادي امام
 
سرداد تا خروش انابن القتيل را
خاموش كرد همهمه و قال و قيل را
 
3
 
يا ايهاالخطيب! پس از اين خموش باش
بر خطبه ها ي معجزه يكباره گوش باش
 
ياايهاالخطيب! فرود آ از آ ن بلند
كمتر عبيد ملعبه اي دين فروش باش  
 
اينجا منم خزائن عرشي ست  در كفم
دور از خزانه ي زر و آن ناز و نوش باش
 
از سنگ فرش كاخ رها شو درآ به عرش
يعني مريد سيدي آيينه پوش باش
 
دارالخلافه دستخوش برق  آه ماست
صبح قيامت است پس از اين به هوش باش
 
خورشيد در ميانه زنجير خطبه خوان
اي شام بي ستاره سراپا خروش باش
 
 
از كربلا ادامه ي توفان مي آورد
فوج پرندگان پريشان مي آورد
 
4
در چشم او درخت ، كتابي ست شعله ور
اورا به باغ لاله خطابي ست شعله ور
 
 
دلواپس اسارت گل هاي هاشمي ست
هر گل از آن بهار گلابي ست شعله ور
 
در مجلس يزيد نگاهش به نيزه ها
بر خيزران و شط شرابي ست شعله ور
 
يك كهكشان ستاره ي سرخ ست پيش رو
از چشمشان فرود شهابي ست شعله ور
 
با خيزران به گونه ي قرآن كه مي زند
هر آيه اش نزول عذابي ست شعله ور
 
اي كشتگان تشنه شهيدان كيستيد
باز از گلوي عشق جوابي ست شعله ور
 
5
 
ماه مرا تو هر شبه بربام ديده اي
در موج خيز ظلمت ايام ديده اي
 
در پرده ي حجازي اذانش شنيده اي
او را ميان جذبه ي احرام ديده اي
 
او را چه ناشناس، شبانگاه تا سحر
آهسته بين  كوچه  ي ايتام  ديده اي
 
مي پرسم از مدينه تو هر شب امام را
در كوچه هاي گمشده گمنام ديده اي
 
او را به چشم خصم جفا پيشه ي عجب
آيينه ي مجسم اسلام ديده اي

 بنويس شرح مصحف سجادراكه تو
اوراشهيدعشق،سرانجام ديده اي
 
6
بگذار تا حديث فرزدق بياورم
از آن شراب ،مستي مطلق بياورم
 
ذي الحجه بود همهمه در مسجد الحرام
لبيك حاجيان و هياهوي و ازدحام
 
روزي رسيد كوكبه اي شوم در حرم
آمد ميان تلبيه ها ناگهان هشام
 
يك دم صدا زدند هلا كوچه وا كنيد
اما تكان نخورد كس آنجا به احترام
 
در گير و دار همهمه ها ناگهان رسيد
از راه مثل ماه شب چارده امام
 
صف ها زهم شكافته شد پيش پاي او
مي رفت جانب حجر آن گاه گام گام
 
پرسيد از هشام كسي اين شكوه كيست؟
اين ست اصل كوكبه ي شاهي اين مقام
 
فرياد زد فرزدق و كم كم قصيده شد
خلعت براي آخرتش آفريده شد
7
از من بپرس كيست كه معشوق عالم ست
شعر من از صحيفه ي اين باغ شبنم ست
 
او كيست ابن مروه و بطحاست ،ابن نور
از اوست اگر كه ركن و مقام ست و زمزم ست
 
اين سنگريزه ها به شهادت سخن كنند
در دست او كه معجزه هايش دمادم ست
 
دار الشفاست چشمش و هنگامه مي كند
 دستش براي هر دل مجروح مرهم است
 
دارد به روي دست سفرنامه ي قيام
او وارث حسين ذبيح محرم است
 
اين شعر خسته از نفس افتاد نيمه شب
در غربت صحيفه ي سجاد نيمه شب

---

---

   تاریخ ارسال  :   1391/9/10 در ساعت : 22:5:19   |  تعداد مشاهده این شعر :  1095

---

---