شب بود و ستاره را تماشا
می کرد دو چشم ناز دختر

قایم شده بود و منتــظر بود
سُک سُک بکنــد بار دیگـــر

آرام درون خیمــه خوابیـــــد
داداش گـُلش علی اصغـــر

لالایی او صـــــــدای قـــرآن
با لحــن خوش علی اکبــــر

خواب آمد و بی سروصدا زد
در چشم قشنگ دخترک پر

فردا شده بود و کربلا شـــد
باغی پرِ نخــل های بی سر

از کـــرب و بـــــلا ، آب و بابا
شد ورد زبان خشـــک دختر

من فکر کنم از آن زمان ماند
این درس همیشه توی دفتر