فکر مي کردم به دريا... ساحلش آمد به ياد!

کم-کمک آن چشمهای خوشگلش آمد به ياد!

فکر مي کردم به آن نامه که داده بودمش

غرقِ آن بودم... که مهر باطلش آمد به ياد!

يک نفر در مسجد از غفلت سخن مي گفت و دل

ناگهان دل، آن دل ناغافلش آمد به ياد!

داشتم رد مي شدم، ريش بَُزي را ديدم و

-عذر مي خواهم از او- اما تلش آمد به ياد!

گفته بودم "هرچه می خواهد دل تنگت بگو"

آخ مادرجان! سرم... حرف دلش آمد به یاد!

گفته که "تو شاعري و شاعران ديوانه اند!"

باز هم امروز با من مشکلش آمد به ياد!