آخرین اخبار

شعر آئینی و «سبک زندگی اسلامی»
رضا اسماعیلی

امروز یکی از بزرگ ترین آفاتی که در جان ادبیات دینی و آئینی ما رخنه کرده است ، آفت «مناسبتی سرودن و سطی نگری» است . بخش اعظم شعر آیینی روزگار ما به «فقر اندیشه» مبتلاست ، لهجه ای صرفا احساسی و توصیفی دارد و به مدح و منقبت اختصاص یافته و در مولودیه ، سوگ و مرثیه خلاصه شده است ، بخصوص در عرصه نوحه و مرثیه که با ادبیات سوگوارانه ( سوگ سیاه ، نه سوگ سرخ ) در نازل ترین شکلش مواجهیم. با کمال تاسف باید اعتراف کرد که ما در این حوزه از پرداختن به سیره عملی خاندان رسالت و حقیقت زلال دین - بخصوص اصل توحید - غافل مانده ایم .

با توجه به مقتضیات زمانه و نیاز جامعه به درک عمیق تر و اصیل تر از دین و برای این که شعر آیینی ما از چنبره تکرار و تقلید بیرون بیاید و جانی دوباره بگیرد ، زمان آن رسیده است که با بهره گیری از منابع اصیل دینی همچون قرآن ، نهج البلاغه ، صحیفه سجادیه و ... در حوزه شعر آیینی از منزل صورت ( مدح و منقبت ) به منزل سیرت ( معارف و حقایق دینی ) هجرت کنیم . چنان که مقام معظم رهبری نیز در دیداری که در سال 92 با شاعران داشتند با تاکید بر همین نکته فرمودند :
«نکته بعد اين است که مناجات هم جزو شعر آيينى است. شعر آيينى فقط مسئله مدح و مرثيه نيست؛ مناجات هم جزو شعر آيينى است. براى اين که مضمون مناجات را درست پيدا کنيم، بهترين مرجع، دعاهاست. دوستان با صحيفه سجاديه انس پيدا کنيد. شما مي توانيد مضامين دعاى عرفه سيدالشهداء (سلام ا...عليه) را به شعر بياوريد... معارف بلند اسلامى و قرآنى را از خود قرآن و از نهج البلاغه و از بعضى از روايات اهل بيت - روايات اصول کافى در بخش هايى - اخذ کنيد. با اين منابع، انس پيدا کنيد... شعر آيينى را باید متکى و مستند کنيد به اين معارف حقه الهيه...»

امروز رسالت ما به عنوان شاعران آئینی این است که همچون دعبل ، کمیت و فرزدق به افق‌های جامع‌تری از حوزه دین و معرفت بنگریم و به تبیین سیره عملی خاندان رسالت بپردازیم . شعر آیینی باید آیینه تمام نمای معارف حقه قرآنی و حقایق انسان ساز توحیدی باشد . امروز رسالتی بالاتر از این برای ما شاعران آیینی متصور نیست که با تعمق و تدبر در سیرت و باطن دین، به تبیین سیره عملی خاندان رسالت ( علیهم السلام ) و آموزه‌های انسان‌ساز قرآنی و وحیانی بپردازیم و ساحت مقدس دین و آیین را از گزند تحریف و آلوده شدن به آفت خرافه و گزافه حفظ کنیم .
زمان آن رسیده است که با بهره گیری از میراث ماندگار پیامبر خاتم ( ص ) – قرآن و عترت - از مدح و منقبت صرف فاصله بگیریم و همچون شاعران صدر اسلام بر مسند ‌پیام ‌رسانی تکیه بزنیم و در این ساحت مقدس به دنبال ترویج حکمت‌های دینی و احیای مکارم اخلاقی باشیم. به عبارت دیگر باید با به تصویر کشیدن سیره عملی بزرگان دین، از زبان شعر برای سوق دادن اقشار مختلف جامعه به «سبک زندگی اسلامی» استفاده کنیم.

شعر آئینی ما باید پلی برای عبور از منزل گاه خاک به عالم افلاک باشد . مکتبی برای انسان‌سازی و جامعه سازی . چرا که از منظر اسلام ، شعر فاخر پرتویی از شعور نبوت است و تنها به زبان آوری ، صنعتگری ، خیال پردازی و ارزش‌های هنری و احساسی محدود نمی شود ، بلکه راهنمای مخاطبان خود به صراط مستقیم راستی و درستی ، بیداری و رستگاری ، و توحید و اخلاق اسلامی ست .

با کنکاش در زندگی اهل بیت (علیهم السلام ) می‌توان سبک زندگی آن بزرگواران را در همه ابعاد زندگی از جمله : سلوک فردی ، اجتماعی ، سیاسی ، اقتصادی ، فرهنگی ، تربیتی و ... به عنوان اسوه و الگو در اختیار جامعه قرار داد و این امر رسالت اصلی شاعران آئینی روز و روزگار ماست – اینچنین باد .

تاریخ ارسال :   1394/9/17 در ساعت : 11:48:24       تعداد مشاهده : 534