حمایت از نویسندگان دینی، و اما و اگرها !
کامران شرفشاهی
فرصت بی‌نظیری که پس از پیروزی انقلاب در ایران مهیا شد به شاعران و نویسندگانی که اراده، باور و اندیشه‌های مذهبی داشتند این مجال را داد که بتوانند با فراغ بال بیشتری در این عرصه به آفرینش آثار ادبی و انتشار آن همت بگمارند اما در دهه‌های گذشته به تدریج فضا برای نویسندگان به سمتی پیش رفت که نهادها و ارگان‌هایی که مدعی حمایت از شاعران و نویسندگان آیینی بودند، برای آنها مشکل‌ساز شدند.
برخی تشکیلات یا دچار روزمرگی و دیوان‌سالاری مضحکی شدند که امکان هرگونه تحرکی را در این زمینه از آنان می‌گرفت و برخی دیگر عملاً در خدمت یک باند و گروه خاص قرار گرفته و به طور محترمانه به تاراج و چپاول بودجه‌هایی مشغول شدند که باید صرف حمایت و انتشار آثار تمام کسانی که در این قلمرو مشغول به فعالیت هستند، اختصاص داده می‌شد.
بدون شک در طول بیش از سه دهه اخیر شاعران، نویسندگان و هنرمندان بسیاری در عرصه هنر و ادبیات آیینی بوده‌اند که ارتباط خوبی با توده‌های مختلف مردم برقرار کرده و آثارشان در زمره پرمخاطب‌ترین آثار بوده است. حتی به جرأت می‌توان گفت در طول این مدت آثاری خلق شده است که می‌تواند در شمار شاهکارهای هنر و ادبیات پارسی قرار بگیرد، اما معضل گسترش هنر و ادبیات معاصر آفت‌هایی است که در بدنه این درخت تنومند رخنه کرده‌اند.
در حال حاضر بسیاری از چهره‌های فرهیخته و پیشکسوت در این زمینه با روش‌های موذیانه به حاشیه رانده شده‌اند و اشخاصی بدون درک قداست این عرصه همچنان تمنیات نفسانی خود را بیان می‌کنند. در واقع این اشخاص فرصت‌هایی را تباه کردند که نباید چنین رایگان به یغما می‌رفت. ای کاش می‌توانستم با امید و اطمینان کامل از دستگاه یا تشکیلاتی نام ببرم که صادقانه در این عرصه مشغول فعالیت است اما به واقع اهل ادب و هنر در روزگار ما، تنهایند و از این رو نمی‌توان شاهد توسعه چشم‌گیری در نشر و ترویج آثار ارزنده در عرصه هنر و ادبیات آیینی باشیم.
به همین سبب پیش از آن‌که در خصوص نقش شاعران و نویسندگان پاسخگو باشم می‌بایست به سراغ آسیب‌شناسی دستگاه‌هایی برویم که به رغم ادا اطوار و اداهای گوش کر کن هیچ نقشی جز رکود در این عرصه به عهده ندارند و نتیجه این نکته را می‌توان در سطح جامعه ما با انبوه چالش‌هایی که پیش روست به عینه مشاهده کرد.
تاریخ ارسال :
1394/5/5 در ساعت : 11:44:36
تعداد مشاهده :
626