آخرین اخبار

به رسم برادری و دوستی
رضا اسماعیلی

فطرتا و ذاتا شاعر است . شعر در وجودش به چشمه ای زاینده می ماند که همواره در حال جوشش است . آن چنان که هر لحظه و در هر شرایطی که بخواهد ، می تواند از این چشمه آب بر دارد . او هم دکتر است و هم - بدون هیچ گونه اغراقی - استاد . ولی به خاطر سلوک دوستانه و صمیمانه ای که با شاعران دارد ، اکثرا او را به نام کوچکش صدا می زنند . با این که این روزها پنجاه سالگی را پشت سر گذاشته است ، ولی هنوز کودک درونش شیطان و بازیگوش است و از هر فرصتی برای شوخ طبعی و بذله گویی استفاده می کند تا خنده را به دل های شکسته پیوند بزند . فعال و پر انرژی ست . آرام و قرار ندارد . به هر کجا که پا می گذارد ، توفان به پا می کند ! توفانی که در بطن آن کارهای بزرگ نطفه بسته است .

مرد است و اهل درد . دغدغه های انسانی ارجمندی دارد . به دنبال آرمان شهری ست که در آن انسان ها در سایه سار « بندگی خدا » ، آزاد و سربلند زندگی کنند . از همین رو تمام زندگی اش را وقف تعالی فرهنگ انقلاب کرده است ، فرهنگی که طلایه دار « آزادی و بیداری » ست . او شاعر مردم است و شعرش از جنس « آب و خرد و روشنی » . پیشانی نوشتش « شاعر انقلاب » است ، ولی با همۀ شاعران - از همۀ نحله ها و طیف ها – آمد و شد و نشست و برخاست دارد . مردمدار است . با هر که نان و نمک برادری خورده باشد ، در دوستی برایش سنگ تمام می گذارد . یک جورهایی سنگ صبور همۀ شاعران است . بسیاری از شاعران سفرۀ دل شان را تنها و تنها در خانۀ مهربانی او پهن می کنند . دست به خیر و بخشنده است . خدا می داند تا به حال زیر بال و پر چند نفر را گرفته و به چند نفر پریدن آموخته است ؟! کسانی که طعم دوستی او را چشیده اند خوب می دانند که در دوستی اهل کم فروشی نیست و برای دوستانش سنگ تمام می گذارد .چنان که از آغاز انقلاب تا به امروز ، هر جا که دری به رویش باز کرده اند ، با سخاوت و گشاده رویی به دوستانش هم « بفرما » زده است .

خوش فکر و خلاق و جسور است . انقلابی تصمیم می گیرد و انقلابی عمل می کند . خط شکن است . اهل مصلحت اندیشی نیست . از این که از آبرو و اعتبارش برای اسلام و انقلاب مایه بگذارد ترسی ندارد . به همین خاطر از چپ و راست زخم می خورد ، دوست و دشمن برایش خط و نشان می کشند ، و از کودک دو ساله تا پیرمرد نود ساله - هر گاه که تب دارند - برای خُنکی دلشان ، فحش و ناسزا حواله اش می کنند . ولی مرام او با دوست و دشمن ، غیر از مدارا و جوانمردی نیست .در زندگی اش هیچ خط قرمزی نیست جز « انقلاب » و « ولایت » . برای همین همیشه خودش را به آب و آتش می زند تا گرد غفلت و فراموشی بر دامن ارزش های انقلاب ننشیند .

این چند جمله را به رسم برادری و دوستی نوشتم . همین و بس - یا علی .

تاریخ ارسال :   1394/4/15 در ساعت : 0:27:5       تعداد مشاهده : 824