شرمنده‌ام میانمار

این شرمندگی تازگی ندارد

از آن وقتی که افغانستان را می‌کشتند 

و من از رادیوی تاکسی فقط و فقط می‌شنیدم

و راننده موج را عوض می‌کرد به

" به به چه صبح خوبی ..."

از آن وقتی که کودکان را روی دوش غزه می‌دیدم

و می‌شنیدم "بزن اون کانال؛ داریم ناهار می‌خوریم ..."

شرمنده‌ام میانمار

شرمنده‌ام که حتی از این شرمندگی 

دق نمی‌کنم و نمی‌میرم ...

راستی 

«خنده بازار» ساعت چند است؟