مثل سرمستی یک خواب پریشان شده ام

دیو از طالعم افتاده و انسان شده ام

بعد یک عمر که روحم سرطان داشته است

تازه با خوردن اندوه تو درمان شده ام

شیخ آمد که چراغی بدهد روحم را

آمد و دید که از درد چراغان شده ام!

این چه دردیست که افتاده به دیوانگی ام

این چه شوقی ست که هر مرحله حیران شده ام

سوره ای بودم و از عشق تو تکثیر شدم

دست بر سر بگذارید که قران شده ام!!

شهر آویخته از هر مژه ای دار مرا

 من همان کافره ی تازه مسلمان شده ام !

ضمنا دوستان  بي صبرانه منتظر نظر شما هستم  براي نقد دو شعر از من در انجمن مجازي شاعران ايران:

www.anjomanmajazi.com