وقتی که مرغ هم ز سر سفره پر کشید

مادر ز شرم سفره خالی به سر کشید

دستان پر ز خالی بابا به پشت در

مادر دوباره دست به چشمان تر کشید

چشم پدر به چشم من و دستهای او

گویی ز غصه زهر هلاهل به سر کشید

خواهر برفت گریه کنان سوی دفترش

پرواز را برای مرغک بی بال و پر کشید

مرغی که پر کشیده و رفته به آسمان

روی زمین برای خودش یک پدر کشید

آمد پدر دوباره ز در، مادرم ز درد

آه از درون  سینه چه جانسوزتر کشید

جنس گران و این همه مامور سرکشی

مامور را ببین که سر بی‌ثمر کشید

دلال و رشوه و آتش به جان خلق

کی می‌توان تنفس راحت ز شر کشید

خون آمده به جوش، خدا، تا به کی؟ چرا؟

باید ز دست محتکر بی پدر کشید

مرغ و خروس هم خجل از نرخ بی‌خودی

این قیمت گران نتوان بار خر کشید

91/5/3