بهانه ي شيرين
بــه رنگ ِ خاطــره آمـد بـه يـاد و رفت از يـاد
حضــور ِ عشق ، فــرامـوش ِ هيچ يـاد مبـاد
ازيـن پيالـه هـر آن كس كـه جـرعـه اي نـوشيـد
بـه بـاد داد دل و جـان و مست ِ مست افـتـاد
بــه چشم ِ مـردم ِ دانـا ، خـلاف ِ شـاگـردي ست
اگــر كـــه درس نگيـــریـــم يــاد از استــاد
رسيــد غــرّه ي مـــاه ِ مـبــارك ِ رمـضـــان
بهـــار ِ عشق ، بـه جـان بــاوران مبـارك بـاد
به ایـن بـهـانــه ، شـود شـوق ِ بـنــدگـي سرشار
بــه ايـــن بهــــار ، شود بـاغ ِ زنــدگـي آبـاد
بــه هـــر بـهانـه ي شيـريـن ، نـمي كنیم افـطـار
مگــر بـــه لعـل لب يــار ، هــــرچــه بــادابــاد
اگـر گــرسـنـگی ِ روزه ، بــرده نــای ِ مــرا
مـگــيـــر از هــنــر ِ بـيـقــــراري ام ايـــــراد
عــنـان ِ گـوش بـه "نـجــوا" کسی نمـی سپـرد
ز دست ِ هـم نـفـس ِ نــالــه نــاشنـو فــريـاد
محمد روحانی ( نجوا کاشانی )
موضوعات :
تاریخ ارسال :
1391/4/31 در ساعت : 21:5:58
| تعداد مشاهده این شعر :
1224
متن های ارسالی برای "نقد" توسط دارنده دفتر شعر قابل مشاهده و تایید نخواهد بود و تنها توسط مسئول بخش نقدها بررسی و تایید خواهند شد. در صورتی که میخواهید نظری را خصوصی برای صاحب اثر ارسال کنید از بخش نظرات استفاده بفرمایید.