مهدي موعود،  در آثار مذهبي اهل هنود

                                                                                     مهدي باقر

          تصوّر موعود، منحصر به مكاتب اسلامي نيست.  اغلب اديان و مذاهب آسماني وغير آسماني بر اين باورند كه روزي يك «منجي بشريت» خواهد آمد تا جهانيان را نجات دهد، امّا فرقش اين است كه در روايات اسلامي، مشخصات آن شخصيت با نشانه هاي ظهور وي توضيح داده شده است و در كتب مذاهب ديگر بيشتر به تصور و تصوير اجمالي  آن حضرت  به عنوان «مصلح زمان» و.... پرداخته شده است. علاوه بر كتب آسماني چون زبور، تورات و انجيل، در آثار مذهبي زرتشتي ها، چيني ها، جيني ها و هندوها نيز نشانه هاي آن آخر الزمان ديده مي شود.

          با توجه به مطالب مزبور، مي توان گفت كه «مهدي موعود»، نماد عقيده مشترك بين اديان و مذاهب است. به اين دليل كه امروزه چشم انتظار اكثر ملت هاي آزاده، فرش كنان مژگان راه امام زمان شده است. در حاليكه بعضا در مرحله تطبيق آن شخصيت، اشتباهاتي ديده مي شود.

          ترديدي نيست كه آن «منجي بشريت» را هيچ گاه نمي توان به يك قوم و ملت، دين و مذهب و رنگ ونژاد اختصاص داد. او رهبر موحدين جهان است و هر كسي كه خدا را قبول دارد و صلح طلب، منصف و نوع دوست است به او عشق ورزيده، بهره مند خواهد بود.

          طبق عقائد هندويي، در زماني كه ساير مردم جهان با مشكلاتي چون فساد، ظلم و تجاوز مواجه مي شوند، شخصيتي ظهور پيدا خواهد كرد تا جهانيان از اوضاع نامساعد نجات يافته و از عدالت در سراسر گيتي بهره مند شوند.

          در باره ي «ويد» كه قديمي  ترين اثر مذهبي اهل هنود محسوب مي شود، محققين تاريخ باستان هند معتقدند كه اين اثر، دوهزار سال پيش از ميلاد حضرت مسيح با رسم الخط سانسكريت نگاشته شده است. اين اثر بر چهار اثر فرعي مشتمل مي باشد كه اسامي آن به شرح زير مي باشد:

          ريگ ويدا، يجراويد، سماويد و اتاراويد.

          در باب چهارم ريگ ويدا چنين نوشته است: « در زماني كه دنيا بدترين وضعي را تجربه خواهد كرد، يك پادشاهي خواهد آمد كه راهنماي تمام بشريت خواهد بود، او جهان و اهل جهان را تحت سلطه ي خود قرار خواهد داد» (بشارت عهدين، ص 245).

در يك كتاب ديگري كه هندوها آن را بنام «شاكموني» مي دانند، آمده است : « حكومت جهان در دست فرزند رهبر خلائق خواهد بود. او حاكم مشرق ومغرب خواهد بود، فرشتگان، مطيع او خواهند بود. در تمام جهان يك دين خواهد بود.‌ (اديان و مهدويت، ص 67)

          با اين كه اهل هنود از فرزند رهبر خلائق «كرشن» را در نظر مي گيرند كه در جنگ مهابهارتا نقش كليدي داشت امٍّا در جهان اسلامي جز پيامبر كسي مصداق اين گونه عنوان محسوب نمي شود و لذا مي توان گفت اين هم يك اشاره اي ست به تصور موعود.

          در يكي ديگر از آثار مذهبي اهل هنود آمده است كه ختم اين جهان با يك پادشاه عادلي خواهد بود كه رهبر جن، انس و فرشتگان خواهد بود. (اديان و مهدويت، ص 72)

          در يكي از مهمترين اثر مذهبي هندوها كه اوپانيشاد نام دارد چنين مي خوانيم : «كالكي» كه نماد دهم «ويشنو» ست در زماني شخصيتي، سوار بر اسبي ظهور  خواهد كرد تا جهانيان را از افكار و افراد باطل و ستمكار نجات دهد. (ترجمه فارسي اوپنيشاد، ص 737)

          منظور بنده با مطالب فوق الذكر، اثبات وجود حضرت مهدي (عج) نبود، بلكه آن آفاقيت و جهاني بودن اين انديشه مي باشد كه مي خواستم تقديم به خوانندگان محترم مان بكنم.