جا نمازی که به اسم تو مزین گشته

بی تو و عشق تو این دل بخــدا می میرد

بی تمنای تو، در سـینه دعا می میـــــــرد

همه شب نام تو شد نقش به لبهای سفـــید

دلم از حـــــــــسرت دیدار شما می میرد

جا نمازی که به اسم تو مزین گـــــــشته

خالی از یاد تو بی چون و چرا می میرد

دلم از عمق قنوت است بســـــویت جاری

بی عنایات تو این سـر به  هوا ، می میرد

عطش دیدنت ای جــــــــوی سعادت بنشان

بی نــــگاهت دل لب تشنه ی  ما می میرد

آرزویی است که با دیدن تو جان گـــیرم

به نـــگاهـت همه ی  درد و بلا می میرد

شوق دیدار تو هر باغـچه را پر گل کـرد

بی تماشای تو گــُل ، سوخته تا می میرد

مصطفی معارف 12/4/91 کرج