من مريمم توئي زكريّا ترين غزل

پنهان ترين پيامم  و پيداترين غزل

در چشم مردمانم از آسيب روزگار

تنها ترين عبارت و رسواترين غزل

در من پيام رحمت حق موج ميزند

از بطن من عيان شده عيساترين غزل

اين روزه ي سكوت پر از ناله ي دل است

در حسرت سرودن شيوا ترين غزل

تا واژه هاي اشك به ديوان رقم زنم

خندد به من زشوق مسيحا ترين غزل

من جاريم چو چشمه ي احساس روزگار

تا دشت هاي روشن گويا ترين غزل

...

 بانوي شعر نذر نگاهت ترانه ام

اي با نگاه عشق فريبا ترين غزل 

...

ما با رديف و قافيه تا اوج رفته ايم

امَّن يجيب ماست دلارا ترين غزل

ما پيروان مذهب عشقيم در جهان

ما سجده برده ايم به رعنا ترين غزل

ما هرچه گفته ايم ز ميخانه گفته ايم

چشمان ماست قصه ي شيدا ترين غزل

در لاله زار عشق به حيرت  نشسته ايم

پروانه وار گرد شكوفا ترين غزل

از طبع ما تراود و از چشم مست يار

زخمي ترين چكامه و شهلا ترين غزل

...

يك شب تمام عاشقيم را ورق زدم

ديدم شده است باز، گل آرا ترين غزل

پايان شعر مي نگرم خط سير عشق:

محراب بود و مريم و زيبا ترين غزل