دستمریزاد سرکار خانم بهرامچی

سلام بر شما
ممنونم از حضور سبزتون

با سلام و عرض ارادت
سروده های بیاد ماندنی ای است دست مریزاد .

سلام آقای حاج مجمدی
ممنونم از محبت شما

درود بر خانم بهرامچی بزرگوار بسیار زیبا بودند

سلام آقای پور کریمی ارجمند
ممنونم از لطف شما بزرگوار

سلام خانم بهرامجی.من کارای شما رو دوس دارم مخصوصا غزلاتونو.این رباعیا هم کارای خوبی هستن ولی نیاز به ویرایش بیشتر دارن.رباعی اول رباعی خیلی خوبی است مخصوصا مصرع دوم که می شد همین مصرعو بذاری واسه مصرع آخر. در مصرع آخر اون ضربه ای که باید باشه نیست و همچنین "توی" اینجا خوب ننشسته و از فخامت شعر کاسته .البته من مخالف کاربرد کلمات محاوره ای نیستم ولی اینجا خوب ننشسته.در رباعی دوم مصرع اول مفهومو نمی رسونه در مصرع دوم هم "بوکشیدن" جالب نیست. درمصرع اول رباعی سوم، "تو" حشوه و به راحتی میشه اصلاحش کرد .پوشالی" خوب معنی و مرادتونو انتقال نداده و همچنین در مصرع سومش " هی نذر تورا کردم" معمولا میگن" نذرت کردم" واینجا نیازی به "را مفعولی" نیست.جسارت منو ببخشید.سبز باشید

سلام آقای سلیمانی
ممنونم از حضور خوب شما و ممنون از دقت شما من خوشحالم که در معنا و مفهوم دقیق هستید.

زبان من در سرودن سالهاست که شکل خودشو پیدا کرده به نظر من در رباعی همیشه ضربه نهایی یا حرف آخر نباید در مصرع پایانی باشه /میشه حرف ِ تمام کننده رو اول زد مثل یکی از رباعی های من :

ما غرق ِ دروغ شیک و پیک آمده ایم
انگار به قصد ِ پیک نیک آمده ایم

آقا تو ببخش...............جوحه ها نادانند
زائر شده ایم!!!!! جیک و جیک آمده ایم

منظور از حرف نهایی حرف کلی در ارائه ی یک رباعیست نه ارتباط افقی کلمات در ابیات رباعی/سپاس