وقتیکه  آسمان برای پرواز من جایی را ندارد

دریا ها وقتی بمن میخندند

و کوه ها غمهای مرا با خود تقسیم میکنند

 شبها برای من قصه میگویند

 روز ها کنار من می نشینند

 و برایم اشک میریزند

 تا به رویاهای محالم برسم

 بعید میدانم

 باران آمد

 تا دردهایم را با او قسمت کنم

 سهم کمی نیست