با دنده ی خلاص

در مسیر هستی یکطرفه

به ناصریه ی خلوص می روم

من به پیوندی ناگسستنی

در آمیزش روح

ایمان دارم

که از دنده ی راست برخاسته ام

و خواستنی معنوی را

حسرت به دلم

***

در جلجتای یکدنده های تصاحب و تسخیر

با منتشای فریب یهودا

صوفی شدم

و در یلدایی روشن

عیسای دلم را به چلیپا سپردند

آنان که در نطفه خفه می کنند

گاوهای پیس آپیس را

تا در پیوند نامبارک هوسهاشان

گورزادی لال

از زهدان باکره ای مخنث طلوع کند

***

آن روز موعود

پر سیمرغ دلم

در آتش آشو* بود

که زال سپید بخت یسناها

راه را به کاووس تفرعن بست

و طاووسی بهشت زاد

حواله داد زاغ چشمانم شد

آنک تولدی دوباره را

در آینه ای مقعر

به اقرار نشسته ام.

*«آشو»نام کوچک حضرت«زرتشت»است.

*سروده ی :محمد حسین خوش عمل کاشانی