مفاعیلن ، مفاعیلن ،مفاعیلن،مفاعیلن (مثمن سالم)

جوانی سال های سال اندر پشت سر دارم

فراوان آرزوی آز اندر زیر سر دارم

بدم برنا تنومند و سترکی سرکشان شیرین

زدانش زیوری والا ز استادان به بر دارم

به روز و شب به جدّ و سرعتی رنگین ترمهتاب

تمامی خاک ایران زیر رهوارم گذر دارم

به سودای رضای حق به دریا با لبی خندان

تمامی پهنه ها ساحل به لنگر بادبان دارم

تنیدم تار ها از عشق مردم با تمامی جان

نویسم صبح تا شب ها مقالاتی ز پر دارم

ولی افسوس این دنیای پر زیور سرابی بود

همه افسانه بود و پوچ نیستی زیر سر دارم

تمنّا در وصال و قرب حق بر باد بنشسته

ز پستی تا بلندا بر جهان حسرت به بر دارم

ز برنایی و شور غوص در ژرفای آب و خاک

تنی رنجور و بشکسته  سری پر شور و شر دارم

ز بی مهری دنیا چشم بر نامردمانی چند

سری خاموش اما سینه پر آمال تر دارم

چنان چون باز بنشسته کناری خلوتی تنها

هزاران برگ ننوشته به خاموش آستر دارم

چو در آدینه گویم"قوّ علی خدمتک.." لا جرم

کجا من کوی و برزن پیش رو بی کارگر دارم؟

تو ای برنای با ایمان نپیما جز رضای حق

که من از این جهان تنها هوا خواهی به سر دارم