گویم ز وصف تو لولا بانوی عزیز و بس گـــــرامی

                                               که با نجیب هنرمند رستگار است ترا همسری

شب و روز نخفتی بخدمت ، بر ادای فرض عین خود

                                                   این تحمل برسم عشق کردی و ادای دین خو د

گم نمیگردد ز خاطر همه برده باری ها ی تــــــــــو

                                               که سر مشق است به همقطاران ، همت والای تو

ادا کردی بر ادای حق نمک زنده کردی نام عشق

                                                هر قدم با مهر و الفت توام کردی بــر بن صـدق

ز غم خوری های همسر و همرازت نگشتی دل پریش

                                                 که برسم محبت و وفا بنا بودست ترا آیین وکیش

رستگار کشتی بر نجیب رستگار ، همراز و همسر ت

                                                  خویش و غیر گویند بر تو وبر وفایت احســــنــت

مفکر خواهد بر تو عمر دراز و بس کـــــامگــــاری

                                                   خدایت بر تو اعطا دارد به دارین رستـــــگــاری