اي روز روشن! زير دندانت دل آشوبم

گازم بگير از انتشار درد، هارم كن!

با من بياميز اي شب! – اي رسواي همواره –

از اين سياه ديرباور،‌باردارم كن

اي روز روشن! گلّه اي نابارور اينجاست

یك جفت ديگر سفره ام را سير خواهد كرد

اي شب كه از تو طفلي نامشروع در من هست!

زهدان اين زن، كودكت را پير خواهد كرد

اي روز روشن! اين تن  تسليم، چشمت را

در حالتي از روشنا پُر برق مي بيند

اي شب تو را اين نطفه در اوهام چون پنداشت،

ديگر تو را در آب هايش غرق مي بيند

اي روز روشن! مي كِشم از ريشه عقلت را

راهي براي درد دندانت نمي سازم

اي شب! كمك كن. درد بيرون مي زند از من

تا وقت زادن كودكت را پس بياندازم

اي روز روشن! گازهايت پخش شد در من

بر هر كليدي دست لغزد، انفجاري هست

اي شب! – شب دنباله داري ها – شبي ديگر

از ما دو تا در نيمه هاي راه، كاري هست!