آه چندان که به زیبایی تو مغرورم

کرده این کبر فراوانِ تماشا کورم

کورم  اما به تماشای تو ناچارم من

نرسیده ست به زیبایی رویت زورم !

تو ولی خیره نشو زل زدن و شوق مرا

تا خجالت نکشد چشم پر از منظورم!

گرچه از فاصله ی دور به تو نزدیکم

باز از لحظه ی نزدیکِ رسیدن دورم

کم فریبم بده با دوری و نزدیکی خویش

چون سرابی که به اصرار کند مخمورم

تو سرابی و من از تشنگی ات می میرم

تو مهیایی و من اینهمه نامقدورم

در کویر است که با توبه هبوط آمده ام

ماهی عشق نیفتاده اگر درتورم...