می بارد از بحر،گوهـــــــــــــــر
می ریزد از چــــــــــــــرخ ،اختر
شسته است گلشـــــــــــن ،شبانه
با شـــــــــــــــــــــبنم شوق ،معبر
در رهگذار گـــــل ســــــــــــرخ
صف بــــــــــسته سرو وصنوبر
خیل تغّزل ســـــــــــــــــــرایـان
سرکـــــــــــــرده شوری مــکرر
پیراهن از تن دریده اســــــــــــت
درباغ اندیــــــــــــــــــــــشه ،باور
صحرا به رقصی است مرمـــوز
از نو بهاری فســـــــــــــــونــگر
از لاله پر کرده دامـــــــــــــــــان
از سبزه آکنده بستـــــــــــــــــــــــر
مه مانده مبهوت، حیـــــــــــــران
سرگشته خورشید خـــــــــــــاور
هر جا چراغــــــانی گـــــــــــل
هرجا چمن غرق زیـــــــــــــور
می ریزد از گیسوی بیــــــــــــد
با شــانه ی باد ٬عنبــــــــــــــــر
از عطـــــــــر گل ،باغ ،لبریــــز
از مشک تر دشت ٬یکــــــــسر
هرگز ندیدم چنیـــــــــــن مســت
بلبل به شـــــــــــــــــاخ گل اندر
مرغ چمن بیخود از خویـــــــش
قــــمری چنین شور در ســــــر
میخانه افتاده مدهـــــــــــــــوش
لب تشنه مانــــــــده است ساغر
آیا که مـــــــــــــی آید از راه ؟
یا کیســــــــــت می آید از در ؟
مجنون عشقش ملائـــــــــــــک
مفتون حسنـــــــــــش پیمـــــبر
هستی طفیل وجــــــــــــــودش
عالم زمهرش منّــــــــــــــــور
لطف و جــــــــــمال خـــــدارا
آیینه !٬الله اکبـــــــــــــــــــــــر
مرضیــــــه ،زهـــرا ،زکــــیه
انسیـــــــــــه ای حور منــــظر
ازهر چه خوبی اســـــت بهتر
از هـــر چه پاکی اســــت برتر
آن روح بار آور عــــــــــشق
زو یـــــــــــازده طرفه گوهر
میآید امـــــــــــــــــــروز آری
خورشید زهـــــــــــــرای اطهر
بر عاشقان تهنیــــــــــت بـــــاد
میلاد مسعود کــــــــــــــــــوثر