مدفون   قم    ای   حضرت   معصومه   سلامت          آغاز  شود  دفتر  اعجاز    به     نامت

در وصف  کمالات  تو     شد       زمزمه پرداز         قمری  به رواق  تو کبوتر   سر    بامت

از زینب و  از   فاطمه    داری   تو     نشانها           ای  خوی  و مرام علوی  خوی و مرامت

آنی  که    احادیث     شریفی     ز     امامان           بر  جا  همه حاکی  بود از شان و مقامت

در  بارگه  قدس  تو  حوا  به   کنیزی   ست            آن گونه  که  آدم  شده از  شوق  غلامت

بر  چهره ی  نورانی  تو    رشک   برد ماه            خورشید  جهانتاب زند   بوسه  به  گامت

مانند   تو    معصومه  کجا  ذوب  ولا   شد؟           قربان   تو   و   پیروی   از  خط   امامت

آیین  و   مرام   رضوی   گشت     جهانگیر           ای   قم   ز  تو  احیا  شده با سعی تمامت

«فیضیه» که  سرچشمه ی  انوار الهی ست           پاینده  و  جاوید  شد  از    فیض   مدامت

جان  در  ره   مقصود  به   اخلاص  نهادی           آکنده  شد  از  بوی ولایت    چو   مشامت

تا  روز   قیامت   که   بود     حشر خلایق            ثبت  است به لوح دل و جان حرف و پیامت

از  فیض   وجود  حرمت     مرحمتی  کن             ای  مرغ  دل    شیعه  گرفتار   به   دامت

سیراب  شود   از    قدح    خاص    تولا              زوار   تو   کآید   به  سر سفره ی  عامت

بر   رشته ای از  معجرت  آویختم   امروز          دریاب  کنون « خوش عمل » این پیر غلامت.