بی تو این شهر ز غم لبریز است

بی تو این شهر غروبش ابدیست

سرد و ماتم زده چون پاییز است

بی تو دریا ز تلاطم خالی است

بی تو کشتی ز تحرک عاری است

بی تو ساحل به نظر گرداب است

بی تو لغزیدن آرام بر آب

چون فرو رفتن در مرداب است

بی تو تابیدن مهتاب ملال انگیز است

بی تو باریدن باران هراس انگیز است

بی تو من رهرو سرگردانم

می خزم بی تو میان شن زار

لیک مایوس زده می مانم

از تو با باد سخن می گویم

در دل موج تو را می جویم

بی تو در جمع شدن تنهاییست

بی تو این شهر پر از زندان است

بی تو این شهر دهی ویران است