باشـــک دیده گانت خون شد دل و دیده ای مـــن

مـــگر ندیده ء دیده و دل بخون تپیده ای  مــــــن

قسم که تاب نگاه دل ودیـــــدهء پر خونت نیست

تاب دیدن سرشک بحریم چشم پر فسونت نیست

زهر نفسم بوی تو آید ز انفاس صبح و شـــــــا م

خوش است یاد تو که عمر فانی را نیســـت دوام

جان و تن امانت تُست و بود بهر قـــــــر بانـــــت

سر بکف گرفته ام بوفا و منتظر  فــــــر مانــــت

اگر یک جان ستانی ، صد جان دگر خواهم زخدا

که عاشقان را زهم حرف و عمل نیست حـــــــد ا

مفکر جز وفا نــــــــــدارد بدفتر عشق دگر نشـــان

سر سجده نگذارد جز دری تو ، بدگر آستــــــــا ن