چند وقت پيش استاد سمندري دوتار نواز شهير تربت جام به رحمت خدا رفت و رفيق شفيق خود

 استاد ابراهيم شريف زاده را از هميشه تنها تر كرد كه در اين ايام اين عزيز حال و روز مناسب

 شان خودش را ندارم . حيف است اين گنجينه هاي هنر اصيل فوركلوريك ايران اين گونه مورد

بي مهري قرار گيرندو در گوشه تنهايي خود بپوسند و طعمه ي خاك شوند. خاكي كه سيري

ناپذير است.جالب اينكه استاد مهدي اخوان ثالث نواي دوتاراستاد سمندري و صداي استاد شريف

زاده را مي شنود و متحير مي شود. استاد شريف زاده در بيشتر كشورهاي  جهان برنامه اجرا

نموده و نازكاي خيال سرزمين پري و اژدها را به ديگر بلاد رسانده است به طور كه هرم نفس استاد از شهر و ديار وايالت خراسان بزرگ فرا تر رفته و از مرزهاي سرزمين عزيز بيرون رفته و از بركه نازك صداي استاد هنردوستان بيشماري در جهان جرعه نوشيده اند.

هم اكنون استاد شريف زاده در شهر باخرز تربت جام به تنهايي امور گذرانده و خصّت كوير

 دامن گير او شده است....

اين غزل پيش كش استاد ابراهيم شريف زاده

اين زمين از نفست مشرق باراني شد

اي بنازم نفست را كه فراواني شد

جانمازيست دو تاري كه سمندر دارد

چه چه ِ حلق تو چاووش ِ مسلماني شد

پهن  مي شد لب شيرين تو اي خوش الحان

هم نوا با دف و تنبور خراساني شد

نعره چون شير زدي تا كه اذان مي گفتي

شورشي بين ِ ملائك كه تو مي داني شد

خواست از شوق مسلمان شدنش را مي ديد

در تحّير اخوان ثالث تهراني شد

ما طلب از تو فقط مرهم چشمي داريم

مثل يعقوب كه از يوسف زنداني شد

ظاهراٌ ساكت و آرام نشستي لاكن

پشت قد قامت ِ درياي تو طوفاني شد

چند وقتيست كه در لحن تو آوايي نيست

لب گشا بلبل باخرز كه طولاني شد!!

مجتبي اصغري فرزقي -مشهد مقدس