1

شبیه موج های بی قراردریا بود

ومثل روح باغ وبوی خوب گل ها بود

تکلمی غریب چشم ساده ی او داشت

وبغض ساکتش همیشگی مهیا بود

نمی شود به سادگی عبورکرد ازاو

شبیه یک فرشته بود او...نه؟!اما بود

گذشت ورفت تا به انتها رسید اوکه

شبیه یک پرنده روی دست بابا بود

همان گل کبودیاس خوب می دانم

یکی ستاره ی بلند عشق زهرا بود

2

مسافریاد توام

دلخوش به ضریح گمشده ای

سرشاربوی با تو بودن

اگرآسمان مجالم دهد

پرنده ای خواهم شد

درجستجویت

3

یادتورا

عاشقانه سرودم

امانه این دست

ازآن من بود

نه این قلم

ونه این دل کوچک پراندوه

جاری شدم

باتمام مرثیه های جهان

تاتورا

ترجمانی باشم

4

سوگند به آب

به گویش آسمان

می خوانمت بااندوه هزار ساله ام

توامتداد لحظه ای سرشاری

ومن باتمام بغض های ورم کرده ام

به دنبال قطعه ی کوچکی

ازآسمان ناپیدایت

5

عقیق زخمهایت

تاکهکشان های دور

خواهد رفت

من امادستانم

تهی ازشکوفه است

وتشنه ی صمیمیت جاری نام تو.