دوستانی که رفته بودند دريا از جنگ خدنگ و مار تعريف می کردند. می گفتند ۵۰۰روپيه داديم و يك نفر پاكستاني از کسيه اش يک مار بيرون آورد و با يک خدنگ (جانوری شبيه موش خرما) روبرو کرد. بعد از يک دعوای نزديک، خدنگ موفق شد سر مار را بگيرد ولی قبل از خفه شدن مار، صاحب آن بساط مار را نجات می دهد و در کسيه اش می اندازد.

و اما اين هم گواهينامه استاد تمامي دكتر هادي منوري:                                                  

هوالاول والاخر

گواهي مي شود صاحب اين دفتر – دكتر هادي منوري- از شاعران تجربي پيش از اين و صاحب چند باب مغازه و كتاب از دوستان قديم بنده بر اثر ممارست و تلاش فردي و مجالست يك هفته اي با اينجانب در شهر كراچي به دريافت اين گواهينامه بينالمللي ادبي – شعر حرفه اي درجه يك- نائل آمده است. اين گواهينامه مخفي است و هر بيست سال يكبار به يك شاعر تعلق مي گيرد كه ايشان موفق به اخذ آن گرديده است. مبارك است انشاا... 29/02/1385 الاحقر علي ابن محمد قزوه

شاهد اول: مصطفي محدثي

گواه دوم: سيد ضيا شفيعی

ناظر سوم: عبدالرحيم سعيدي راد

با اين گواهي "هادی منوری" که مگاپيکسل دوربينش از دوربين من کمتر بود مرتب براي من كري مي خواند كه: بله! من با زرنگی (منظورش هر دوز و كلك)  اين را گرفتم. من از جواب دادن طفره مي رفتم تا اينكه زبان مرا به جواب دادن باز كرد و وقتي ديد حريفم نمي شود گفت بيا صلح كنيم! و از آن لحظه بود كه شروع كرديم به احترام گذاشتن و تعارف تيكه پاره كردن براي هم و پپسي باز كردن و از اين قبيل تعارفات...

دلمان براي اخباري از ايران لك زده بود . به يك دكه روزنامه فروشي رفتم . يكي از مجله هاي پاكستان به نام   FLARE  عكس بزرگي از احمدي نژاد را روي جلد زده بود و زير آن نوشته بود: The power at hand  يعني قدرت دست.

از راست : هادي منوري و سعيدي راد