کوچـــــــــه های مدیــــــــنه بــــــوی چـــادر زهــــــــرا دارند هنوز   

ســـر میدهند نـــــــوای غـــــــریبی و غــــــــم های علــــــــی را

به یاد دارند هنوز  مــــــــادری قد خمیده و تنها میـــــــــان کوچـــــه

به یـــــــاد دارند صـــــــــدای هق هق زیــــــــنب ، بغض علـــــی را

گویی به یاد دارند هــــــــــنوز میـــــخ در و پهـــــلوی مـــــــــــــادر را                        

 آری، هنوز میشــــــــنوند صــــدای تازیانه و سیــــــــلی نامـــــرد را

میان کوچــــه ها گر قـــــــــدم برداری،نیست نیازی به روضه خوان زیرا

تک تک خشـت های این کوچه ها زمــــــــزمه دارند روضه در و دیوار را

از کوچــــه ها گر به سوی بقیع قدم برداری ، بقیع سخن میگوید برایت

میگوید برایت از غسل شبانه و دفن نهان ، نوا میدهد، حد میزند تو را                     

بقیــــــــــــع بوی غــــــــربت هزار و چهارصد ســـــاله مــــــــــــادر را دارد

 کوچــــــــــــــه هـــــای مدینـــــــه طنین قدم های لرزان علـــــــــــی را

(پایان) -سراینده: محسن زعفرانیه