عجب حکایت شیرینیست سخن زمهرووفا گفتن

شبی نشستن درمهتاب زعشق وشوروصفاگفتن

تو مثل آینــه ای آری ،که روبه روی منــی یارم

خوشانشستن وبازلفِ تو وردوذکـــرودعا گفتن

بهـــار یعنی دامانت ،گهی که آن منســت، آری

بهـــار یعنـی درکویت گپـــــی زآینـــه ها گفتن

من ازتومی طلبم عشقی که سهم این دل دیوانه ست

 بده توسهم دلم هرچند به صرف ِوعده وبا گفتن

 بگو که: (عاشقمت،آری)، دل مــرا بده دلــداری

 که شاد میشود و راضی،به یک اشاره ویا گفتن

 کناره پنجره ای دلشاد، توداده ای دل من برباد 

 منم که مانده به لبهایم، ســـرود درد وبلا گفتن

 سروده است( تبارک....)راخدابه خاطر چشمانت

 چه آید ازدل من جز شکر به پیشگاه خدا گفتن