اي بهتر از بهار كه هستي گواه توست

هر سو كه عقل مي‌‌نگرد جلوه‌گاه توست

مقصود آسمان و زمين از شب و سكوت

تقديم چشم‌روشني روي ماه توست

در شهرِ كلبه‌هاي درخشان آسمان

چشم هزار پنجره، هر شب به راه توست

شب با تمام وسعت عرفاني‌اش، هنوز

در امتداد قصّة چشم سياه توست

يا هو! مدد كه عشق بوَرزيم و بگذريم

از آسمان كه مصطبة خانقاه توست

ما تازه آمديم كه ايمان بياوريم

ايمان بياوريم به راهي كه راه توست

ما را ببر به سمت افق‌هاي دور‌دست

آن جا كه صبح پرده‌نشين نگاه توست