چون برده ي كنعان شده دل بر سر بازار

با اين همه او هست تورا باز وفادار

يك پنجره تا ديدن تو راه نماندست

بگذار تو آن پنجره را سينه ي ديوار

چشمم شده رودي كه به دريا نظرش هست

اما تو نه انگار كه انگار نه انگار

آن قدر نصيحت شده اين دست و زبان تا

حيثّيت ما را نبرد در شب ديدار

ديدند تو را صبح كه در آينه هايي

از روشني ِ آينه چشمت شده سرشار

با اين همه اي عشق بيا پيش دلم باش

لج باز...از آزار دلم دست تو بردار

مجتبي اصغري فرزقي-مشهد مقدس 

وبلاگ :http://mo1351.blogfa.com/