صدای ضربه ی میگرن ، صدای ضربه ی طبل

همیشه تلخ می رسد اما سریع تر از قبل

به درد می رسد این حس کهنه ی مبهم

و رنج می کشی و بغض می کنی کم کم

میان خلوت و  تاریکیت نشسته اتاق

تو مجرم همیشگی ، اتهام ، قتل چراغ

برو میان سرت هی بگرد پیدا کن

هزار جمله مایوس و سرد پیداکن

پسر چه کرد ..برادر چه گفت ..شوهر چه ؟

برای انتقام خودت چند مرد پیدا کن

برو به گنجه از آن قرص های قرمز ریز

و توی کیفت از آن قرص زرد پیدا کن

و مشت مشت بخور قرص های خواب آور

بپیچ دور خودت پیله ای عذاب آور

ببند روی سرت دستمالی از سرکه

و بد بگو به زمین و زمان ، به هرکس که...  

و فکر کن که اگر لحظه ای برد خوابت

و فکر کن که یکی می دهد تو را تابت

وفکر کن که نشستی کنار دست خدا

و دست برده کسی توی روح و اعصابت

و فکر کن که  دوباره  نشسته خواهد ماند

به استکان و به لیوان و ظرف و بشقابت

و فکر کن که کمی خواب می دهد تسکین

..... به تابه تا شدن لنگه های جورابت

...به چشم بستن خود باز زیر بالشی از پر

و صبح ، باز کردن چشمان یک زن دیگر

به این که باید از این پیله شاد برخیزی

........................

دوباره صبح شده ...چای تازه می ریزی