صبح حال مزاجي من بهم ريخته بود. دكتر منوري با دو قرص بسيار ريز رنگي به دادم رسيد.  اين حال مانع اين نشد كه بعد از نماز صبح در سرايش مثنوي مشترك با منوري و شفيعي شركت نكنم. در اين مثنوي كه در دفتر منوري ثبت است در خصوص همه دوستان همسفر و حتي خودمان ابياتي سر هم كرديم. ( كاش از هادي نسخه اش را مي گرفتم).

قرار شد من و كاكايي و عبدالملكيان براي مصاحبه تلويزيوني با شبكه "آج كل" برويم و دوستان ديگه به روزنامه "جُنگ كراچي" و بعد هم دريا.

آقاي دكتر توسلي هم با ما بود و با بنز الگانسش ما را به محل استوديو ضبط برنامه برد. يك آقاي جوان شيك پوش به استقبالمان آمد . كمي فارسي مي فهميد. مي گفت قرار است يك ميزگرد داشته باشيم در خصوص ادبيات انقلاب اسلامي و اينكه تا كنون اصلا به اين ادبيات پرداخته نشده و حضور ما براي بحث پيرامون اين موضوع برايشان خيلي اهميت دارد. بعد هم گفت اين برنامه ضيط مي شود و علاوه بر پاكستان از 53 كانال ماهواره اي پخش مي شود.

جالب اين بود كه اتاق كارش خيلي كوچك و محقر بود بعد هم تا استوديو آماده شود ما را به اتاق فني بُرد كه پر از سيم و نورافكن بود و چون جا كم بود خودش بي هيچ تكلفي روي يك ميز نشست! ...

استوديو فيلمبرداري بزرگ بود و چند صندلي و يك ميز شيشه اي آماده بود. صندلي كه من روي آن نشستم جير جير مي كرد. به آقاي كاكايي گفتم صندلي من اينطوره گفت براي من بدتره!...

چند سوال در خصوص شعر و نثر انقلاب پرسيد و جواب هايي داده شد و در اين ميان مترجم ما يك پاكستاني بود كه حرفهاي خودش نياز به ترجمه داشت! در برگشت سري به يكي از بازار ها زديم ...

نهار مهمان آيت ا... بهالديني نماينده مقام معظم رهبري در پاكستان. آقاي سيد موسي حسيني سركنسول ايران هم انگار رد ما را گرفته بود و  هر جا مي رفتيم حاضر مي شد.  چون حال من خيلي ميزان نبود از آن نهار خوشمزه كه بحث و جدل راه انداخته بود كه چه گوشتي زير آن بود لذتي نبردم. عبدالملكيان كه استاد سر كار گذاشتن بود گفت: اين گوشت بز وحشي است. قزوه مي گفت: گوشت آهو است و ...

عصر اين روز مهمان انجمن شعر غالب در هتل مهران بوديم. تقريبا جيغ همه داشت در مي آمد بس كه برنامه ها فشرده بود. برخي از دوستان گفتند ما نمي آييم...