دیدی کلاغ قصه به آخر رسید .رفت

وقهرمان قصه ترنجی نچید .رفت

او در تمام قصه به دنبال  ( او ) نبود

درکش نکرد حال دلش را ندید .رفت

سی سال آزگار کسی کال مانده بود

وقتی که تازه داشت کمی می رسید . رفت

آن دم که شانه کرد گیسوی پنهان راز را

جادوی کینه ساز گلویش برید . رفت

شعری سرود هق هق نای بریده اش

گنجشکی از چکامه به خونش چکید .رفت

شهزاده ی تمامی این قصه های تلخ

شد عاشق عجوزه ی مرگی سپید . رفت

دیدی کلاغ در ته این قصه قهرمان

پیش از رسیدنت ...شد ناپدید رفت