قلم محزون...

بنویس اما آرام...

کاغذ آغشته است به احساس من..

مبادا برنجد...

***************************************

بند بند پیکره ی احساس ام می لرزد از...

باختن عاشقانه هایم...

وقتی روی بر می گردانی و همسفر سروده هایم نمی شوی...

و تقدیر حکم به بغض درد آلود می دهد...

***************************************

هر روز کوزه ی تنهایی ام را...

برای خنکای تشنگی اش..

لب حوض می آورم...

اما...

باغبانی چرت رویاهایم را پاره می کند...

عادت بده چشم هایت را به خاطره ها...

این حوض...

مدت هاست مرداب شده...

(رضا)