سه اپيزودپيوسته

تقديم به استقامت امام موسي صدر

هزار و سيصدوهفت است و قم چراغان تر

و صبح آمده ... شب هرچه رو به پايان تر

و صبح آمده اما نه مثل هر صبحي

سپيده اي ست درخشان تر و فروزان تر

ورود يافته موسي به طور بار دگر

ولي نه مثل گذشته ... كمي شتابان تر-

شتاب مي كند او چون زمان كم است و زمين

چه قدر تشنه ي افكار رو به سامان تر...

چه قدرتي ست در اين دست ها و بازوها

و شعله هاي نگاهش چه قدر سوزان تر

خدا به صدر نشانده ست باز موسي را

و هر چه فرعون از واقعه ، هراسان تر

مربع

هزار و نهصد و هفتاد و هشت ميلادي ست

خبر چه تلخ و از آن چشم دوستداران، تر

خبر  رسيده كه شب ، ماه را نهان كرده ست

از انعكاس خبر ، چشم هاي لبنان ، تر*

سي و سه سال گذشته ... و خانواده ي تو

به انتظار تو با زانوان لرزان تر-

هنوز هم كه هنوز است منتظر هستند

در انتظار تو و روزهاي تابان تر

مربع

صداي توست... ولي پشت ميله هاي قفس

كه آي مردم عادل تر و  مسلمان تر؛

به داد اين دم زخمي در اين قفس برسيد

دمي كه هر نفسي مي شود گريزان تر

سي و سه سال زمان كمي نبوده و نيست

كه عمر مي رود و جسم ها كه بي جان تر-

شوند، وقت گذشتن ز روح نزديك است

كه هرچه سن پُرتر ؛ دردها فراوان تر

...كه سرنوشت چه در چنته دارد اين دفعه؟

خدا كند برسد روزهاي آسان تر

* با آگاهي ست