فتحعلی شاه قاجار  گه گاه شعر می سرود . روزی شاعر دربار را به داوری گرفت.

شاعر هم که شعر را نپسنیده بود بی پروا نظر خود را باز گفت.

فتحعلی شاه فرمان داد او را به طویله برند و در ردیف چهارپایان به آخور بندند .

شاعر ساعتی چند آن جا بود تا آن که شاه دوباره او را خواست و از نو شعر را برایش خواند.

سپس پرسید :حالا چه طور است؟

شاعر هم بی آن که پاسخی بدهد ، راه خروج  پیش گرفت.

شاه پرسید: کجا می روی؟

گفت: به طویله!

                  منبع:از سعدی تا آراگون«دکتر جواد حدیدی»