خرداد 1390

نا برده رنج ، گنجِ فراوان میسر است

آن را که در میان جماعت سبکسر است

مردی که سجده ها به زمین و زمان کند

در بین صاحبان زمین، شخص برتر است

فرهنگ چاپلوسی و مدح و سخنوری

پیوسته در قباله ی هر صاحب زر است

کو رسم عاشقی؟ به کجا رفت مرشدی؟

سهراب قصه ها به سرش عشق دیگر است

آنانکه گفته اند ، برو کار کن بسی

یا کور بوده اند و یا گوششان کر است

امروزه کار را به تراکتور سپرده اند

گنجشگ کار و مرغک غیرت، همه پَر است

پول است و پارتی و پلو، این سه رمز کار

بی این "سه"، گاو می ندهت شیر، کان نَر است

باید که در زمانه ی حاضر به سر کنیم

برگشت از گذشته و دیروز، بدتر است

رسم و رسوم شعر و غزل هم عوض شده

بی ناسزا و ترک ادب، شعر ابتر است !