با سلام
آخرین سروده ام رو با عنوانِ دیوارِ چین به بوتۀ نقدِ عزیزان می سپارم.
هر شب اگر از باغِ تو یک سیب بچینم
خوشبخت ترین آدمکِ روی زمینم
در حالِ شکوفا شدنی، جای سخن نیست
چشمی شده ام تا به تماشا بنشینم
مَدِّ دلِ دریای شب از جذبۀ ماه است
آشفتۀ بوسیدنت ای ماه جبینم
پس لرزۀ دیدارت اگر پرتلفات است
هیهات که آموزشِ امداد ببینم
جز صید شدن خواهشِ اعضای تنم چیست؟
وقتی تو نشستی به گلوگاهِ کمینم
بگذار که در واقعۀ حملۀ چنگیز
دیوارِ بلندت شوم ای کشور چینم
آغوشِ تو آن آتشِ پروانه شناس است
یک صبح از آن میگذرم پاک ترینم
بهمن 90
موضوعات :
تاریخ ارسال :
1390/11/30 در ساعت : 14:9:30
| تعداد مشاهده این شعر :
1140
متن های ارسالی برای "نقد" توسط دارنده دفتر شعر قابل مشاهده و تایید نخواهد بود و تنها توسط مسئول بخش نقدها بررسی و تایید خواهند شد. در صورتی که میخواهید نظری را خصوصی برای صاحب اثر ارسال کنید از بخش نظرات استفاده بفرمایید.