نفس بوی تو می آمد که از هر دم زدم بیرون

هوا را تا مکیدم ذره های غم زدم بیرون



تمام عمر گشتم تا سر سوزن شوم مریم

تن عیسی شدم تا حضرت مریم زدم بیرون



دلم را چال کردم تا دلی دیگر شود پیدا

نشد ناچار با قلبی پر از ماتم زدم بیرون



کمی حوا، هوایی کردم و در سیب مالیدم

و بعد چند ماه از چانه آدم زدم بیرون



بنا کردم کمی انسان شوم؛ دیو و ددم گم شد

تو که بیرون زدی در آن نفس، من هم زدم بیرون



--------------------------------------------------------------

بهمن نود / نقاشی: اثر دوست عزیزم هنرمند والامقام لیبی

جناب "عدنان بشیر معیتیق"   Adnan Meatek