فرهنگ شهید

آنان که ادب گشته ی فرهنگِ شهیدند
درهیچ کجا پرده ی حق را ندریدند
رفتند ، به جز سمتِ ولای تو نرفتند
دنبالِ زد و بندِ گروهی ند ویدند
اوج ازجهت ثروت و قدرت نگر فتند
هر گز به پر و بالِ مجازی نپریدند
مهتاب منش ، آب صفت ،مثل هوا پاک
تصویر بهار و نفس صبح سعیدند
آزاد و رها ازهمه تصویر شک آلود
چون نور به آینه ی مطلق گرویدند
باهییچ طعا م و طمعی رام نگشتند
در صورت حاکم شدن از حق نبریدند
بر هیچ حرامی سر سازش نسپردند
از هیچ کسی حرف خطا را نخریدند
نه اهل تملق نه تظاهر نه تکبر
سحر سیه و وعظ خرافه نشنیدند
بر حق همه دروازه ، به نا حق همه دیوار
گاهی نفس قفل و گهی نفس کلیدند
تفکیک دوتصویرو دو رنگ شب روزند
خا کستریان نیمه سیه ، نیمه سفیدند
گر تشنه بمانند اگر سخت بسوزند
مردی به همانست که ذلت نکشیدند

کلمات کلیدی این مطلب :  شهید ولایت ذلت سعید مطلق اوج ،

موضوعات : 

کسانی که این شعر را می پسندند :

متن نظر را وارد کنید
   

متن نظر را وارد کنید

متن های ارسالی برای "نقد" توسط دارنده دفتر شعر قابل مشاهده و تایید نخواهد بود و تنها توسط مسئول بخش نقدها بررسی و تایید خواهند شد. در صورتی که میخواهید نظری را خصوصی برای صاحب اثر ارسال کنید از بخش نظرات استفاده بفرمایید.