من تمام روز هاي سرد و ابري را
به كنج خلوتم در انتظار رويش سبز حقيقت
منتظر خواهم نشست اما
خلوت من انتظار است انزوايي نيست در كارم.
من،
ميان خاك خشك و يخ زده
روييدن گل را به چشم خويش ديدم پيش از اين صد بار..
سبز گشتن خلوت مستانه ميخواهد
لاله ي عاشق به هر بستان نمي رويد.
موضوعات :
تاریخ ارسال :
1390/10/29 در ساعت : 23:40:50
| تعداد مشاهده این شعر :
831
متن های ارسالی برای "نقد" توسط دارنده دفتر شعر قابل مشاهده و تایید نخواهد بود و تنها توسط مسئول بخش نقدها بررسی و تایید خواهند شد. در صورتی که میخواهید نظری را خصوصی برای صاحب اثر ارسال کنید از بخش نظرات استفاده بفرمایید.