از واژه هام حال و هوا را نبرده بود

عاشق نبود و خاطره ها را نبرده بود

نامش هنوز در من فریاد می کشید

غرق سکوت رفت و صدا را نبرده بود

غرق جوانه بود و جوان رفت با خودش

اندوه سالخورده ی ما را نبرده بود

پیچیده بود مثل طنابی به دور من

گیسویش آن کمند رها را نبرده بود

چشمانش آن دوشیشه ی آتش سرشت را

آن مست های بی سر و پا را نبرده بود

محمد حسين صفاريان