" تقدیم به خانواده شهید احمدی روشن"

دل این قافیه تنگ است، مراقب باشید

باز هم صحبت جنگ است، مراقب باشید

شهر در آتش و دود است ، قناری خسته است

صحبت شیشه و سنگ است، مراقب باشید

کوچه خالی است ز عطر گل یاس و زنبق

بوی باروت و تفنگ است ، مراقب باشید

زخم یک حادثه افتاده به جان کوچه

بس که این حادثه، ننگ است، مراقب باشید

کودکی پشت سر خاطره هایش گریید

خاطراتی که قشنگ است، مراقب باشید

ناگهان نعره ی دیوانه ای از دور آمد

مدعی سخت زرنگ است، مراقب باشید

دست بر خنجر کین کرده و چشمش بسته

پای احساس چه لنگ است، مراقب باشید

پدر آسوده و خندان به خدا پیوسته

کوچه اما پر سنگ است، مراقب باشید