از ساحران شفا مطلب، از دشمنان وفا

قانون خلقت است نباشد در آن خطا

هر چیز در طبیعت خود سیر می کند

خرچنگ در سواحل و قُمری به شاخه ها

فرق میان زیر و زِبَر تنها به نقطه ای است

یعنی که نقطه ای بکند قلبِ ماجرا

گاهی برای آنکه گلی زندگی کند

باید که شاخه های کنارش شود فدا

تلفیق سرد و گرم زمانه کنایه ای است

از اجتماع خوب و بد و زشتِ لحظه ها

باید که ساخت با همه ی زشتهای آن

باید گداخت در عطش دیدن خدا

بعد از تمام حادثه ها در مسیر عشق

در لحظه ی رسیدن درمان به مبتلا

دیوانه تا به منزل لیلی رسید ، گفت

من فارغم ز لیلی و گردیده ام رها !

راه وصال می گذرد از مسیر هجر

پایان شام هجر بود نوبت لقا

تنها برای طی طریقت ، صبور باش

شرط است در طریقت عرفان، شوی رضا

هر آن چه خواست ، عین دوای مسلم است

اَمّن یُجیب رمز رسیدن به هَل عطا