لهوفی می‌نویسد در دلم اِنَّا فَتحناٰیت
وَ من پیگیرِ درکِ نقطه‌ٔ ‌‌فتح‌ُالمبین هایت
 

وَ مِثلِ زائری دنبالِ ردِّپایِ دیروزت
توسل می‌کنم بر خونِ خوشرنگِ سراپایت
 

ورایِ حدِّ تقریراست اگر قدرِ نگاهِ تو
وکالت می‌دهی تا که بنوشم چشمِ گیرایت؟

شبی را گم کنم در خرمنِ مویِ سپیدِ تو
وَ یاسین خوانم از منظومه‌ٔ اذکار و نجوایت

به "بِسْمِ اللَّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ" اوّلِ صبحت
ندارد شمس و اضحایی کمالِ روحِ تنهایت

به "حمد و قُل هُوالله" و به سوره‌ سوره‌ٔ قرآن
پَر طاووس می‌ریزد از این پروازِ زیبایت

سلیمانی، سلیمانی! سلیمانی، سلیمانی!
چه‌ می‌داند، چه‌ می‌فهمد، کسی تقدیرِ والایت

اگر بودی در این دنیایِ نامیمونِ نامردی
به‌ دستورِ خدا بود و برایِ درکِ تقوایت

سیّدمحمّدرضالاهیجی