ما  کانَ  مِن  مُبیتٍ  اِلّا  و  کانَ  یَبکی

                                   فی  فِکرةِ  الشّهیـــدِ  دَمعاً  بِلا  تَسَدّی

ای غنچه ی معطّر، آتش زدی به جانم

                                  در لحظه ی جدائی، آنگه که چشم بستی

ما  دامَ  اَنتَ حَیٌّ،  فی قَلبِ  کُلّ حَیٍّ

                                   حَتّی  اَتــاهُ  موتٌ، حَتّی  اِذا   یُؤَدّی

من با دو پای درگِل، لیکن تو خوب رفتی

                                   رفتی ولی چه گویم، قلب مرا شکستی

لَو  بَکَتــا  بِلَیــــلٍ،  قُمرِیَّةٌ  وَ  بُلبـُــــــل

                                   مَرثِیّـَـــةً  لِوَردٍ،  ما  سَدَّتــا  مَسـَــدّی

ای  رهرو طریقت، ای مرغ  باغ  جنّت

                                    جانا خوشا به حالت، از این زمانه رستی

یا لَلشَّـــــهیـدِ مَهــــــلاً، حتّی اَقولَ ربّی:

                                    اُرزُقنِیَ  الشَّــهادَة،  یا  مَن  لَـهُ  مَرَدّی!

**************************

خطاب به جغدهای شوم و ایادی خبیث آمریکا:

ای جغــــد! سلیقه ی تو ویرانی هاست
اینجـــا بنِـگر! پُــر از سلیـمـانی هاست

افســـانه ی «راحتـــی» تو را آخر شد
زین پس شب و روز تو پشیمانی هاست